Foto: Adis Srabović
U Vršanima, na obroncima Majevice, nalazi se renovirani mekteb koji svjedoči jednom vremenu kada je bilo ljudi i života u tom mjestu. Mekteb na toj lokaciji postoji više od 100 godina.
Prvi put se spominje 1879. godine. Prema statističkom izvještaju za 1933. godinu, Imamat džemata Tuzla navodi da je mahala Vršani brojala 40 domova, ukupno 304 žitelja, 143 muškaraca i 161 žena.
Po iskazu medresa i mekteba, na kraju 1932/33. školske godine, Sreskog vakufsko mearifskog povjerenstva u Tuzli u mektebu Vršani je bilo 45 polaznika i jedan muallim.
Iz dokumenata je vidljivo da je mutevelija vakufa mekteba Vršani od 1914. godine do 1923. bio Emin Ramić, a muallim je bio Džafer-ef. Jahić. Ibrahim Rahmanović je imenovan za muteveliju 1923. godine i bio sve do 1928. godine. U njegovom mandatnom periodu Mekteb je renoviran 1925. godine, a obnova je koštala 1100 dinara.
Od 1928. godine novi mutevelija Vakufa mekteba Vršani je Sulejman Jahić. Poznat kao jedan od najvećih veleposjednika ovih krajeva zaslužan, između ostalog, da su selo Vršani u odnosu na okolna sela Tuzle, njegovom inicijativom prvi dobili električnu energiju 1946. godine.
Vršani su dali veliki broj alima i imama poput pomenutog Džafer-ef. Jahića, kadije h. Bećir-ef. Jahića, kadije hafiza Sinan-ef. Jahića te posljednjeg imama i muallima mekteba na Vršanima Mehmed-ef. Jahića u narodu poznatijeg kao hodža Vršanac.”
Nakon Drugog svjetskog rata mještani ovog naselja su iselili u urbane dijelove Grada Tuzla. Ovaj trend iseljavanja koji se desio je ilustrativan putem podataka o popisu stanovništva pa je tako u ovom naselju 1961. godine živjelo 165 stanovnika, 1971. godine 87 stanovnika, 1981. godine 31 stanovnik, a po popisu iz 2013. godine, tek 5 stanovnika.
Mektebu na Vršanima se može prići iz nekoliko pravaca. Od Džamije “Kralj Abdullah” ulicom Debelo brdo, iz naselja Slanac ulicom Alekse Šantića i Debelo brdo iz naselja Slavinovići, ulicom Hukići. U blizini mekteba nalazi se i Planinski dom Vršani.
(Balans/Monografija tuzlanskih vakufa – II knjiga, Elmedin Avdibašić i Dženan Rahmanović)