Foto: Senad Pirić
Badnji dan Srpska pravoslavna crkva i njeni vjernici obeležavaju 6. januara. To je dan koji prethodi najradosnijem hrišćanskom prazniku – Božiću.
Badnji dan je najbogatiji hrišćanski praznik što se tiče narodnih vjerovanja i običaja. Ime je dobio po badnjaku koji se taj dan unosi u kuće.
Ustaljen je običaj da se na ovaj dan porodica okupi za posnom trpezom. Ranije se večeralo na slami na kućnom podu, pa se zato i danas, ispod stola za kojim se večera, stavi malo slame i grančica badnjaka.
Za badnjak se siječe grana hrasta, koji je kod Slavena oduvijek bio sveto drvo. Vezuje se za slavensko božanstvo Svetovida.
Loženje badnjaka je u vezi sa ognjem i ognjištem. To je središnji element simbolike rađanja novog sunca jer je i Badnji dan odmah poslije kratkodnevnice. Mladi hrast je spaljivanjem davan ognju radi nove godine, a pregršti varnica bacanih u nebo su najavljivale mnogo roda i prinosa.
Badnjak sijeku isključivo muškarci, najčešće domaćin i najstariji sin, u rano jutro, prije izlaska sunca.
Prije sječenja se drvetu nazove „dobro jutro“, čestita mu se praznik i moli se da donese zdravlje i sreću porodici.
(Balans)