Foto: NUB Derviš Sušić
Danas se navršava 41 godina od smrti čuvenog tuzlanskog umjetnika Ismeta Mujezinovića koji je, za svog života, ostavio neizmjerno dragocjeno umjetničko naslijeđe, a svojim intelektualnim radom i društvenim angažmanom, obogatio kulturnu i intelektualnu klimu Tuzle i Bosne i Hercegovine.
Na godišnjicu smrti slikara, radnici javne ustanove “Centar za kulturu” Tuzla, posjetili su mjesto vječnog počinka Ismeta Mujezinovića i položili cvijeće na grob njega i njegove supruge Marije Mujezinović.
Ismet Mujezinović je rođen 2. decembra 1907. godine u Tuzli. Završio je likovnu akademiju u Zagrebu, a po njenom završetku boravi u Francuskoj i pohađa kurs historije umjetnosti na Sorboni. Prvi put je izlagao u Beogradu 1930. godine. Izradio je veliki broj uljanih kompozicija i crteža na temu NOB-a, čiji je i sam učesnik od 1941. godine.
Mujezinovićevi radovi nalaze se po umjetničkim galerijama, muzejima, javnim zgradama u zemlji i u privatnim zbirkama. Iza sebe je ostavio izuzetne crteže, akvarele, grafike i platna, nastala u periodu od 1925. do kraja osme decenije 20. vijeka. Nerijetko se kao prva i značajna djela Ismeta Mujezinovića pominju portreti seljaka, staraca, slikani pastelom, sada rasuti po privatnim zbirkama pa i muzejima i galerijama.
Jedan je od osnivača Škole za likovne umjetnosti u Sarajevu, grupe Collegium Artistikum i Udruženja likovnih umjetnika Bosne i Hercegovine.
Neka od njegovih djela su: “Žetelice”, “Užina na radilištu”, “Portret Marije”, “Portret Romana Petrovića”, “Kurir, crtež perom, tuš”, “Portret maršala Tita, linorez u boji”, “Prelaz preko Neretve Proboj”, “Nošenje ranjenika”, “Prsa u prsa”, “Crtež”., itd.
(Balans/Wikipedia)